Forwarded from Беларускі Дабраахвотніцкі Корпус
Падчас выканання баявой задачы на Купянскім напрамку загінуў наш пабрацім – Рыжы.
Эксцэнтрычны, гучны, рэзкі, шчыры, няспынны і адданы сваёй справе.
Рыжы загінуў у баі, як таго і хацеў пры жыцці.
Мы ўшаноўваем тваю памяць і ганарымся, што ты аддана стаяў разам з намі ў шыхце.
Беларусь перадусім! Шляхце гонар!
Эксцэнтрычны, гучны, рэзкі, шчыры, няспынны і адданы сваёй справе.
Рыжы загінуў у баі, як таго і хацеў пры жыцці.
Мы ўшаноўваем тваю памяць і ганарымся, што ты аддана стаяў разам з намі ў шыхце.
Беларусь перадусім! Шляхце гонар!
May 18
Больш за 1740 дзён прайшло з лёсавызначальнай даты 9 жніўня 2020 года, якое змяніла жыццё многіх беларусаў. Шмат хто быў вымушаны развітацца з радзімай, шмат хто прайшоў праз засценкі рэжыму, шмат хто так і не ўбачыць вольную Беларусь. Але мы не спыняемся.
Сёння ў Вільні адбылася акцыя да Дня салідарнасці з беларускімі палітвязнямі. У ёй удзельнічалі і актывісты “Народнай Грамады”. Яны нагадалі пра тое, што сярод беларускіх палітзняволеных ёсць і актывісты партыі, якія знаходзяцца ў турме ў надзвычайна жорсткіх умовах. З лютага 2023 года мы нічога не ведаем пра Мікалая Статкевіча, асуджанага да 14 гадоў асаблівага рэжыму: да яго не пускаюць адваката, ад яго няма лістоў, нават родныя не могуць з ім звязацца і даведацца пра яго стан. А Сяргей Спарыш, які быў асуджаны да 6 гадоў пазбаўлення волі, свой тэрмін адбывае ў калоніі ўзмоцненага рэжыму.
Сёння, калі палітычныя працэсы бурхліва ідуць па ўсёй Еўропе, як ніколі важна напамінаць пра катаванні і здзекі ў беларускіх турмах, пра тое, што ўсе палітвязні павінны выйсці як мага хутчэй. Таму мы працягваем заклікаць да салідарнасці з беларускімі палітвязнямі і рабіць усё, каб голас беларусаў быў пачуты на міжнародным узроўні.
Сёння ў Вільні адбылася акцыя да Дня салідарнасці з беларускімі палітвязнямі. У ёй удзельнічалі і актывісты “Народнай Грамады”. Яны нагадалі пра тое, што сярод беларускіх палітзняволеных ёсць і актывісты партыі, якія знаходзяцца ў турме ў надзвычайна жорсткіх умовах. З лютага 2023 года мы нічога не ведаем пра Мікалая Статкевіча, асуджанага да 14 гадоў асаблівага рэжыму: да яго не пускаюць адваката, ад яго няма лістоў, нават родныя не могуць з ім звязацца і даведацца пра яго стан. А Сяргей Спарыш, які быў асуджаны да 6 гадоў пазбаўлення волі, свой тэрмін адбывае ў калоніі ўзмоцненага рэжыму.
Сёння, калі палітычныя працэсы бурхліва ідуць па ўсёй Еўропе, як ніколі важна напамінаць пра катаванні і здзекі ў беларускіх турмах, пра тое, што ўсе палітвязні павінны выйсці як мага хутчэй. Таму мы працягваем заклікаць да салідарнасці з беларускімі палітвязнямі і рабіць усё, каб голас беларусаў быў пачуты на міжнародным узроўні.
May 18
Салідарнасць не пустое слова.
У віленскай суполкі партыі Народная Грамада ўзніклі праблемы з месцам для сходаў.
Некалькі гадоў суполка сяк-так перабівалася з офісам, які гэтак жа быў месцам прыёму партыйных таварышаў, якія беглі з РБ. Але ўсё добрае можа скончыцца.
На дапамогу прыйшлі літоўскія сацыял-дэмакраты.
Адзін са старэйшых і паважаных, еўрадэпутат Віцяніс Адрюкайціс даў свой офіс для сходаў віленскай суполкі Народнай Грамады.
Сябры спазнаюцца ў бядзе.
У віленскай суполкі партыі Народная Грамада ўзніклі праблемы з месцам для сходаў.
Некалькі гадоў суполка сяк-так перабівалася з офісам, які гэтак жа быў месцам прыёму партыйных таварышаў, якія беглі з РБ. Але ўсё добрае можа скончыцца.
На дапамогу прыйшлі літоўскія сацыял-дэмакраты.
Адзін са старэйшых і паважаных, еўрадэпутат Віцяніс Адрюкайціс даў свой офіс для сходаў віленскай суполкі Народнай Грамады.
Сябры спазнаюцца ў бядзе.
Але гэта не толькі давер, але і адказнасць.May 21
21 траўня — дзень памяці Вітольда Ашурка
Сёння спаўняецца чатыры гады з таго дня, як у шклоўскай калоніі №17 загінуў Вітольд Ашурак — беларускі грамадскі і палітычны актывіст, сябра Партыі БНФ і каардынатар руху «За свабоду». Ён быў асуджаны на 5 гадоў пазбаўлення волі за ўдзел у мірных пратэстах 2020 года і прызнаны палітвязнем.
Афіцыйная прычына смерці — спыненне сэрца. Аднак сваякі і праваабаронцы адзначаюць, што цела Вітольда мела прыкметы збіцця: галава была забінтаваная, рукі — распухлыя. Крымінальная справа па факце яго смерці дагэтуль не ўзбуджаная. І дагэтуль за яго смерць ніхто не пакараны.
Вітольд быў вядомы сваёй непахіснасцю і адданасцю Беларусі. У сваіх лістах з турмы ён пісаў: «Перамагае той, хто не здаецца!» і «Мы не памерлі і не сышлі назаўжды. Мы вернемся!»
На жаль, Вітольд Ашурак не дажыў да таго дня, калі Беларусь стала мірнай і вольнай. Але дзеля яго і іншых палітвязняў ды загіблых ад рук карнікаў рэжыму мы павінны змагацца за будучыню Беларусі. Таму партыя “Народная Грамада” працягвае распавядаць пра палітвязняў на міжнародным узроўні. Мы не здаемся, як таго хацеў і Вітольд Ашурак.
Сёння спаўняецца чатыры гады з таго дня, як у шклоўскай калоніі №17 загінуў Вітольд Ашурак — беларускі грамадскі і палітычны актывіст, сябра Партыі БНФ і каардынатар руху «За свабоду». Ён быў асуджаны на 5 гадоў пазбаўлення волі за ўдзел у мірных пратэстах 2020 года і прызнаны палітвязнем.
Афіцыйная прычына смерці — спыненне сэрца. Аднак сваякі і праваабаронцы адзначаюць, што цела Вітольда мела прыкметы збіцця: галава была забінтаваная, рукі — распухлыя. Крымінальная справа па факце яго смерці дагэтуль не ўзбуджаная. І дагэтуль за яго смерць ніхто не пакараны.
Вітольд быў вядомы сваёй непахіснасцю і адданасцю Беларусі. У сваіх лістах з турмы ён пісаў: «Перамагае той, хто не здаецца!» і «Мы не памерлі і не сышлі назаўжды. Мы вернемся!»
На жаль, Вітольд Ашурак не дажыў да таго дня, калі Беларусь стала мірнай і вольнай. Але дзеля яго і іншых палітвязняў ды загіблых ад рук карнікаў рэжыму мы павінны змагацца за будучыню Беларусі. Таму партыя “Народная Грамада” працягвае распавядаць пра палітвязняў на міжнародным узроўні. Мы не здаемся, як таго хацеў і Вітольд Ашурак.
May 21
У Беларусі працягваецца палітыка пераследу пад выглядам «барацьбы з тэрарызмам». Паводле заявы «міністра МУС» Кубракова, у 2023–2024 гадах было заведзена больш за 100 крымінальных спраў «тэрарыстычнай накіраванасці», а таксама нібыта «прадухілена» 4 тэракты. Але насамрэч — гэта проста расправа з іншадумцамі.
У тэрарызме абвінавачваюць моладзь, жанчын, людзей з інваліднасцю, пенсіянераў. І не за бомбы ці гвалт, а за словы, думкі, салідарнасць, волю. За ўдзел у мірных ініцыятывах — адукацыйных, медыцынскіх, дабрачынных. За падтрымку Украіны. За жаданне жыць у свабоднай краіне.
Гэтая хлуслівая рыторыка стварае атмасферу страху. Людзі баяцца гаварыць, чытаць незалежныя СМІ, ставіць лайк. Бо сёння — твая думка, заўтра — «экстрэмізм», а паслязаўтра — «тэрарызм».
Асабліва балюча, калі «тэрарыстамі» абвяшчаюць людзей з анкалогіяй ці іншымі цяжкімі хваробамі. У турмах яны застаюцца без належнай меддапамогі і гінуць. Гэта не правасуддзе — гэта катаванне.
Мы зноў і зноў кажам: хопіць. Беларусь не павінна быць краінай, дзе за сумленне — турма. Мы заклікаем міжнародную супольнасць не маўчаць. І падтрымаць тых, чый голас сёння спрабуюць заглушыць гвалтам.
У тэрарызме абвінавачваюць моладзь, жанчын, людзей з інваліднасцю, пенсіянераў. І не за бомбы ці гвалт, а за словы, думкі, салідарнасць, волю. За ўдзел у мірных ініцыятывах — адукацыйных, медыцынскіх, дабрачынных. За падтрымку Украіны. За жаданне жыць у свабоднай краіне.
Гэтая хлуслівая рыторыка стварае атмасферу страху. Людзі баяцца гаварыць, чытаць незалежныя СМІ, ставіць лайк. Бо сёння — твая думка, заўтра — «экстрэмізм», а паслязаўтра — «тэрарызм».
Асабліва балюча, калі «тэрарыстамі» абвяшчаюць людзей з анкалогіяй ці іншымі цяжкімі хваробамі. У турмах яны застаюцца без належнай меддапамогі і гінуць. Гэта не правасуддзе — гэта катаванне.
Мы зноў і зноў кажам: хопіць. Беларусь не павінна быць краінай, дзе за сумленне — турма. Мы заклікаем міжнародную супольнасць не маўчаць. І падтрымаць тых, чый голас сёння спрабуюць заглушыць гвалтам.
May 24
Новыя абвінавачанні супраць палітвязня Мікалая Дзядка
Паводле інфармацыі, апублікаванай у тэлеграм-канале, блізкім да сілавых структураў, беларускаму анархісту Мікалаю Дзядку могуць выставіць новае абвінавачанне — на гэты раз па артыкуле 130 ч. 3 Крымінальнага кодэкса: «распальванне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай або іншай сацыяльнай варожасці».
Гэта не першы і, на жаль, не апошні выпадак, калі ўлады выкарыстоўваюць расплывістыя фармулёўкі закона, каб распраўляцца з тымі, хто кажа праўду. Асабліва гэта тычыцца тых, хто з самага пачатку быў паслядоўна супраць рэжыму, не адмовіўся ад сваёй грамадзянскай пазіцыі нават за кратамі і не згаджаецца даваць «пакаяльныя» інтэрв’ю прапагандысцкім СМІ. Рэжым мэтава карае тых, каго не здолеў зламаць, — асабліва калі да заканчэння тэрміну зняволення застаецца зусім няшмат.
Партыя “Народная Грамада” рашуча асуджае гэтую расправу над Мікалаем Дзядком. Новыя абвінавачанні — гэта не пра справядлівасць, а пра помсту. Гэта спроба запужаць усіх, хто застаецца верным праўдзе і годнасці.
Мікалай Дзядок павінен быць на волі. Як і сотні іншых беларусаў, якія сядзяць у турмах за свае перакананні.
Свабоду Мікалаю Дзядку! Свабоду ўсім палітвязням!
Паводле інфармацыі, апублікаванай у тэлеграм-канале, блізкім да сілавых структураў, беларускаму анархісту Мікалаю Дзядку могуць выставіць новае абвінавачанне — на гэты раз па артыкуле 130 ч. 3 Крымінальнага кодэкса: «распальванне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай або іншай сацыяльнай варожасці».
Гэта не першы і, на жаль, не апошні выпадак, калі ўлады выкарыстоўваюць расплывістыя фармулёўкі закона, каб распраўляцца з тымі, хто кажа праўду. Асабліва гэта тычыцца тых, хто з самага пачатку быў паслядоўна супраць рэжыму, не адмовіўся ад сваёй грамадзянскай пазіцыі нават за кратамі і не згаджаецца даваць «пакаяльныя» інтэрв’ю прапагандысцкім СМІ. Рэжым мэтава карае тых, каго не здолеў зламаць, — асабліва калі да заканчэння тэрміну зняволення застаецца зусім няшмат.
Партыя “Народная Грамада” рашуча асуджае гэтую расправу над Мікалаем Дзядком. Новыя абвінавачанні — гэта не пра справядлівасць, а пра помсту. Гэта спроба запужаць усіх, хто застаецца верным праўдзе і годнасці.
Мікалай Дзядок павінен быць на волі. Як і сотні іншых беларусаў, якія сядзяць у турмах за свае перакананні.
Свабоду Мікалаю Дзядку! Свабоду ўсім палітвязням!
May 24
May 25
ААН: Беларусь працягвае жыць у цемры рэпрэсій
Спецыяльны дакладчык ААН па правах чалавека ў Беларусі Нілс Муйжніекс апублікаваў свой першы даклад пра сітуацыю ў краіне за перыяд з красавіка 2024 да сакавіка 2025 года. Вывады — жахлівыя, але, на жаль, не новыя: рэжым Лукашэнкі працягвае сістэмныя парушэнні правоў чалавека, палітычны пераслед і здзек з грамадзян.
У дакладзе адзначаецца:
• Выбары 2025 года былі несвабоднымі і несправядлівымі, а людзей пазбаўлялі права балатавацца і галасаваць;
• Больш за 1200 палітвязняў, у тым ліку падлеткі, застаюцца за кратамі;
• Фіксуецца катаванне і жорсткае абыходжанне з вязнямі, асабліва палітычнымі, у тым ліку з жанчынамі, старэйшымі і непаўналетнімі;
• Рэпрэсіі за мяжой — рэжым працягвае пераследаваць беларусаў у выгнанні, пазбаўляе маёмасці, судзіць завочна і пагражае сваякам;
• Прымусовае псіхіятрычнае лячэнне ўжываецца як форма палітычнага гвалту;
• Сотні «пакаяльных» відэа, запісаных пад прымусам, разглядаюцца як метад катаванняў;
• Свобода слова і прэсы — знішчана, журналістаў арыштоўваюць, рэдакцыі разбураюцца.
Партыя “Народная Грамада” дзякуе спадару Муйжніексу за даклад і за тое, што голас беларусаў пачуты на міжнародным узроўні. Але аднаго дакладу недастаткова. Нам патрэбны салідарнасць, ціск і, галоўнае, падтрымка людзей, што працягваюць змагацца за праўду.
Беларусь павінна быць вольнай.
Спецыяльны дакладчык ААН па правах чалавека ў Беларусі Нілс Муйжніекс апублікаваў свой першы даклад пра сітуацыю ў краіне за перыяд з красавіка 2024 да сакавіка 2025 года. Вывады — жахлівыя, але, на жаль, не новыя: рэжым Лукашэнкі працягвае сістэмныя парушэнні правоў чалавека, палітычны пераслед і здзек з грамадзян.
У дакладзе адзначаецца:
• Выбары 2025 года былі несвабоднымі і несправядлівымі, а людзей пазбаўлялі права балатавацца і галасаваць;
• Больш за 1200 палітвязняў, у тым ліку падлеткі, застаюцца за кратамі;
• Фіксуецца катаванне і жорсткае абыходжанне з вязнямі, асабліва палітычнымі, у тым ліку з жанчынамі, старэйшымі і непаўналетнімі;
• Рэпрэсіі за мяжой — рэжым працягвае пераследаваць беларусаў у выгнанні, пазбаўляе маёмасці, судзіць завочна і пагражае сваякам;
• Прымусовае псіхіятрычнае лячэнне ўжываецца як форма палітычнага гвалту;
• Сотні «пакаяльных» відэа, запісаных пад прымусам, разглядаюцца як метад катаванняў;
• Свобода слова і прэсы — знішчана, журналістаў арыштоўваюць, рэдакцыі разбураюцца.
Партыя “Народная Грамада” дзякуе спадару Муйжніексу за даклад і за тое, што голас беларусаў пачуты на міжнародным узроўні. Але аднаго дакладу недастаткова. Нам патрэбны салідарнасць, ціск і, галоўнае, падтрымка людзей, што працягваюць змагацца за праўду.
Беларусь павінна быць вольнай.
May 27
May 27
Чарговая міжнародная прэмія для Мікалая Статкевіча.
23 -25 траўня ў Стамбуле прайшло паседжанне Рады Сацыялістычнага Інтэрнацыяналу. Разыначкай гэтага мерапрыемства стала адкрыццё прэміі Франсіска Пенья Гомеса. Франсіска Пенья Гомес з'яўляецца сімвалам барацьбы за дэмакратыю, роўныя магчымасці і uнклюзіўнае кіраванне на сусветным узроўні. У гэтым годзе прэмія была ўручана двум лідэрам SІ, якія з'яўляюцца палітычнымі зняволенымі, Мікалаю Статкевічу з Беларусі і Тэмірлану Султанбекаву з Кыргызстана, мэру Парыжа Ан-Ідальга i лідэру партыі - члена SI з Пуэрта-Рыка Рубену Баріосу.
23 -25 траўня ў Стамбуле прайшло паседжанне Рады Сацыялістычнага Інтэрнацыяналу. Разыначкай гэтага мерапрыемства стала адкрыццё прэміі Франсіска Пенья Гомеса. Франсіска Пенья Гомес з'яўляецца сімвалам барацьбы за дэмакратыю, роўныя магчымасці і uнклюзіўнае кіраванне на сусветным узроўні. У гэтым годзе прэмія была ўручана двум лідэрам SІ, якія з'яўляюцца палітычнымі зняволенымі, Мікалаю Статкевічу з Беларусі і Тэмірлану Султанбекаву з Кыргызстана, мэру Парыжа Ан-Ідальга i лідэру партыі - члена SI з Пуэрта-Рыка Рубену Баріосу.
May 27
Амаль паўмільёна пенсіянераў — на працы замест адпачынку
Больш за 470 тысяя беларускіх пенсіянераў працягваюць працаваць. І гэтая лічба павялічваецца. Гэта не пра “актыўнае даўгалецце” і не пра “сацыяльную адказнасць”, якой любяць прыкрывацца лукашэнкаўцы. Гэта — пра выжыванне.
Пенсіі ў Беларусі — мізэрныя. Яны не пакрываюць нават базавых патрэбаў: ежы, камуналкі, лекаў. Людзі, якія ўсё жыццё адпрацавалі на дзяржаву, сёння вымушаныя зноў ісці на працу. Каб жыць. Каб не апынуцца на мяжы галечы. Каб дапамагчы дзецям і ўнукам, якім таксама цяжка.
Але чаму так адбываецца? Бо з краіны масава з’язджае моладзь. Тысячы таленавітых, адукаваных беларусаў былі вымушаныя пакінуць Радзіму, ратуючыся ад рэпрэсій, безнадзейнасці і несправядлівасці. І яшчэ невядома колькі рыхтуюцца выязджаць — назаўсёды. Беларусы прагаласавалі супраць Лукашэнкі нагамі. У выніку на рынку працы пустэча, а тых, хто яшчэ можа, прымушаюць трымаць эканоміку на сваіх плячах. Нават калі ім ужо за 70.
Рэжым, які называе сябе “сацыяльнай дзяржавай”, насамрэч паразітуе на старэйшым пакаленні, з якога выціскаюць апошнія сілы. І гэта — не клопат. Гэта здзек.
Беларусы заслугоўваюць годнай старасці, а не катаржнай працы пад прымусам галечы. І мы ведаем, хто ў гэтым вінаваты.
Больш за 470 тысяя беларускіх пенсіянераў працягваюць працаваць. І гэтая лічба павялічваецца. Гэта не пра “актыўнае даўгалецце” і не пра “сацыяльную адказнасць”, якой любяць прыкрывацца лукашэнкаўцы. Гэта — пра выжыванне.
Пенсіі ў Беларусі — мізэрныя. Яны не пакрываюць нават базавых патрэбаў: ежы, камуналкі, лекаў. Людзі, якія ўсё жыццё адпрацавалі на дзяржаву, сёння вымушаныя зноў ісці на працу. Каб жыць. Каб не апынуцца на мяжы галечы. Каб дапамагчы дзецям і ўнукам, якім таксама цяжка.
Але чаму так адбываецца? Бо з краіны масава з’язджае моладзь. Тысячы таленавітых, адукаваных беларусаў былі вымушаныя пакінуць Радзіму, ратуючыся ад рэпрэсій, безнадзейнасці і несправядлівасці. І яшчэ невядома колькі рыхтуюцца выязджаць — назаўсёды. Беларусы прагаласавалі супраць Лукашэнкі нагамі. У выніку на рынку працы пустэча, а тых, хто яшчэ можа, прымушаюць трымаць эканоміку на сваіх плячах. Нават калі ім ужо за 70.
Рэжым, які называе сябе “сацыяльнай дзяржавай”, насамрэч паразітуе на старэйшым пакаленні, з якога выціскаюць апошнія сілы. І гэта — не клопат. Гэта здзек.
Беларусы заслугоўваюць годнай старасці, а не катаржнай працы пад прымусам галечы. І мы ведаем, хто ў гэтым вінаваты.
May 28
28 траўня актывістка партыі “Народная Грамада” Святлана Галуза выступіла на міжнароднай анлайн-канферэнцыі, прысвечанай міграцыі і барацьбе з ракам. Актывістка распавяла слухачам з краін Еўропы, Азіі і ЗША ўласную гісторыю барацьбы з ракам.
Цягам свайго выступу яна ўзгадала пра беларускіх палітвязняў з анкалогіяй, якія не атрымліваюць неабходных лекаў і марудна паміраюць за кратамі. Таксама канферэнцыя стала выдатнай нагодай падзяліцца праблемамі беларускіх уцекачоў з доступам да медыцыны ў Літве падчас чакання афіцыйнага статусу і дакументаў.
Партыя “Народная Грамада” дзякуе арганізатарам канферэнцыі - Youth Cancer Organisation - за магчымасць распавесці пра Беларусь на міжнародным узроўні. Сёння ў беларускіх турмах сядзяць некалькі дзясяткаў палітвязняў з цяжкімі хваробамі. Яны не атрымліваюць ніякага лекавання і паміраюць або ў турме, або пасля выхаду на свабоду, як гэта адбылося з 39-гадовай Ганнай Кандраценка. І мы павінны выкарыстоўваць кожную магчымасць нагадаць свету пра катаванні беларусаў, якія выступілі супраць дыктатуры.
Цягам свайго выступу яна ўзгадала пра беларускіх палітвязняў з анкалогіяй, якія не атрымліваюць неабходных лекаў і марудна паміраюць за кратамі. Таксама канферэнцыя стала выдатнай нагодай падзяліцца праблемамі беларускіх уцекачоў з доступам да медыцыны ў Літве падчас чакання афіцыйнага статусу і дакументаў.
Партыя “Народная Грамада” дзякуе арганізатарам канферэнцыі - Youth Cancer Organisation - за магчымасць распавесці пра Беларусь на міжнародным узроўні. Сёння ў беларускіх турмах сядзяць некалькі дзясяткаў палітвязняў з цяжкімі хваробамі. Яны не атрымліваюць ніякага лекавання і паміраюць або ў турме, або пасля выхаду на свабоду, як гэта адбылося з 39-гадовай Ганнай Кандраценка. І мы павінны выкарыстоўваць кожную магчымасць нагадаць свету пра катаванні беларусаў, якія выступілі супраць дыктатуры.
May 28
Смерць 14-гадовай дзяўчынкі ў Ельску — люстэрка стану беларускай медыцыны
Трагедыя, што адбылася на Гомельшчыне, стала чарговым сведчаннем глыбокага крызісу ў беларускай сістэме аховы здароўя. Падлетак, якая пачувала сябе лепш пасля некалькіх дзён хваробы, была накіраваная ў бальніцу з-за хрыпаў у лёгкіх. Але ўжо праз некалькі гадзін апынулася ў коме, а ўвечары таго ж дня — памерла. Паводле бацькі, рэанімабіль з Мазыра прыехаў толькі праз некалькі гадзін, а спецыялісты з Гомеля — амаль апоўначы.
Замест празрыстай праверкі і адказаў грамадству, улады традыцыйна абралі іншы шлях — ціск і запалохванне. Сацыяльныя службы выклікаюць братоў і сясцёр загінулай на «размовы» без бацькоў. А дзяржаўныя медыя пачынаюць ачарняць памяць пра дзяўчынку, распаўсюджваючы абвінавачанні ў «дрэнных паводзінах».
Гэтая гісторыя агаляе ўсе праблемы беларускай медыцыны: катастрафічны недахоп лекараў, адсутнасць сучаснага абсталявання, няздольнасць райбальніц аказваць нават базавую рэанімацыйную дапамогу. А яшчэ — паказвае, у якой атмасферы страху і безабароннасці жывуць беларусы. Замест падтрымкі — ціск. Замест спачування — замоўчванне і перакладанне віны на людзей.
Беларусы заслугоўваюць медыцыну, якая лечыць, а не прыхоўвае злачынную халатнасць. Кожная такая смерць — гэта крык аб неабходнасці зменаў. Не яшчэ адна навіна. А апошні званок.
Трагедыя, што адбылася на Гомельшчыне, стала чарговым сведчаннем глыбокага крызісу ў беларускай сістэме аховы здароўя. Падлетак, якая пачувала сябе лепш пасля некалькіх дзён хваробы, была накіраваная ў бальніцу з-за хрыпаў у лёгкіх. Але ўжо праз некалькі гадзін апынулася ў коме, а ўвечары таго ж дня — памерла. Паводле бацькі, рэанімабіль з Мазыра прыехаў толькі праз некалькі гадзін, а спецыялісты з Гомеля — амаль апоўначы.
Замест празрыстай праверкі і адказаў грамадству, улады традыцыйна абралі іншы шлях — ціск і запалохванне. Сацыяльныя службы выклікаюць братоў і сясцёр загінулай на «размовы» без бацькоў. А дзяржаўныя медыя пачынаюць ачарняць памяць пра дзяўчынку, распаўсюджваючы абвінавачанні ў «дрэнных паводзінах».
Гэтая гісторыя агаляе ўсе праблемы беларускай медыцыны: катастрафічны недахоп лекараў, адсутнасць сучаснага абсталявання, няздольнасць райбальніц аказваць нават базавую рэанімацыйную дапамогу. А яшчэ — паказвае, у якой атмасферы страху і безабароннасці жывуць беларусы. Замест падтрымкі — ціск. Замест спачування — замоўчванне і перакладанне віны на людзей.
Беларусы заслугоўваюць медыцыну, якая лечыць, а не прыхоўвае злачынную халатнасць. Кожная такая смерць — гэта крык аб неабходнасці зменаў. Не яшчэ адна навіна. А апошні званок.
May 29
May 31
Пяць гадоў без волі. І амаль тры — без вестак.
31 траўня 2020 года быў затрыманы Мікалай Статкевіч — лідар партыі “Народная Грамада”, ветэран руху за свабоду, палітвязень, чалавек прынцыпу і годнасці. Яго арыштавалі па дарозе на перадвыбарчы пікет ля Камароўскага рынку ў Мінску. Спачатку асудзілі на 15 сутак за ўдзел у несанкцыянаванай акцыі, але на волю ён так і не выйшаў. Бо супраць яго распачалі крымінальную справу за арганізацыю масавых беспарадкаў.
У снежні 2021-га Мікалая Статкевіча асудзілі на 14 гадоў калоніі асаблівага рэжыму. Гэта адзіны палітвязень Беларусі, асуджаны менавіта да асаблівага рэжыму. Падчас абвяшчэння прысуду ён выкрыкнуў: «Жыве Беларусь!». Сёння Мікалай адбывае пакаранне ў Глыбоцкай калоніі. Але ўжо 27 месяцаў — з лютага 2023 года — пра яго няма ніякіх вестак.
Яго лісты не даходзяць. Да яго не пускаюць адваката. Яго родныя не атрымліваюць ніводнай інфармацыі пра яго здароўе. Улада зрабіла ўсё, каб ізаляваць яго ад свету — не толькі фізічна, але і інфармацыйна. Але мы не забудзем. Мы не маўчым.
Мікалай Статкевіч — сімвал барацьбы і мужнасці. Ён быў з намі ў самыя цяжкія гады, і сёння наш абавязак — быць з ім. Патрабаваць праўды, інфармацыі, допуску адваката, а найперш — неадкладнага вызвалення.
Свабоду Мікалаю Статкевічу!
Свабоду ўсім палітвязням!
31 траўня 2020 года быў затрыманы Мікалай Статкевіч — лідар партыі “Народная Грамада”, ветэран руху за свабоду, палітвязень, чалавек прынцыпу і годнасці. Яго арыштавалі па дарозе на перадвыбарчы пікет ля Камароўскага рынку ў Мінску. Спачатку асудзілі на 15 сутак за ўдзел у несанкцыянаванай акцыі, але на волю ён так і не выйшаў. Бо супраць яго распачалі крымінальную справу за арганізацыю масавых беспарадкаў.
У снежні 2021-га Мікалая Статкевіча асудзілі на 14 гадоў калоніі асаблівага рэжыму. Гэта адзіны палітвязень Беларусі, асуджаны менавіта да асаблівага рэжыму. Падчас абвяшчэння прысуду ён выкрыкнуў: «Жыве Беларусь!». Сёння Мікалай адбывае пакаранне ў Глыбоцкай калоніі. Але ўжо 27 месяцаў — з лютага 2023 года — пра яго няма ніякіх вестак.
Яго лісты не даходзяць. Да яго не пускаюць адваката. Яго родныя не атрымліваюць ніводнай інфармацыі пра яго здароўе. Улада зрабіла ўсё, каб ізаляваць яго ад свету — не толькі фізічна, але і інфармацыйна. Але мы не забудзем. Мы не маўчым.
Мікалай Статкевіч — сімвал барацьбы і мужнасці. Ён быў з намі ў самыя цяжкія гады, і сёння наш абавязак — быць з ім. Патрабаваць праўды, інфармацыі, допуску адваката, а найперш — неадкладнага вызвалення.
Свабоду Мікалаю Статкевічу!
Свабоду ўсім палітвязням!
May 31
Выстава «Дарогай свабоды» — у гонар Мікалая Статкевіча
5 чэрвеня у 13:00 у Сейме Літвы адбудзецца адкрыццё фотавыставы «Дарогай свабоды», прысвечанай лідару беларускага супраціву, палітвязню Мікалаю Статкевічу.
Пяць гадоў за кратамі, амаль тры — у поўнай ізаляцыі, без лістоў, без адваката, без сувязі з роднымі. Яго лёс — гэта сімвал мужнасці, прынцыповасці і вернасці свабоднай Беларусі.
Гэтая выстава — не толькі ўспамін пра боль і несправядлівасць. Гэта голас салідарнасці, голас памяці. І голас надзеі.
Арганізатары выставы — Сацыял-дэмакратычная партыя Літвы, першы віцэ-спікер Сейма Юозас Олекас і партыя «Народная Грамада».
Прыходзьце, каб успомніць, падтрымаць, не забыць. Беларусь патрабуе свабоды. Беларусь — гэта людзі. Такія, як Мікалай Статкевіч.
Свабоду палітвязням!
Жыве Беларусь!
5 чэрвеня у 13:00 у Сейме Літвы адбудзецца адкрыццё фотавыставы «Дарогай свабоды», прысвечанай лідару беларускага супраціву, палітвязню Мікалаю Статкевічу.
Пяць гадоў за кратамі, амаль тры — у поўнай ізаляцыі, без лістоў, без адваката, без сувязі з роднымі. Яго лёс — гэта сімвал мужнасці, прынцыповасці і вернасці свабоднай Беларусі.
Гэтая выстава — не толькі ўспамін пра боль і несправядлівасць. Гэта голас салідарнасці, голас памяці. І голас надзеі.
Арганізатары выставы — Сацыял-дэмакратычная партыя Літвы, першы віцэ-спікер Сейма Юозас Олекас і партыя «Народная Грамада».
Прыходзьце, каб успомніць, падтрымаць, не забыць. Беларусь патрабуе свабоды. Беларусь — гэта людзі. Такія, як Мікалай Статкевіч.
Свабоду палітвязням!
Жыве Беларусь!
June 2