Назіральніца, якая не ўстала ў прысутнасці Лукашэнкі: Я паказала стаўленне людзей да яго

«Мае дзеці былі ў «Зубрах» і на Плошчы», – распавяла Наталля Гарачка.

«Камісія складалася з супрацоўнікаў гэтага ўніверсітэта [фізічнай культуры – рэд.], Быў прадстаўнік ЛДП, КПБ, Саюза жанчын. Усе ўсталі, калі Лукашэнка зайшоў, ён пачаў ціснуць рукі. Я руку не падала.

Бо мяркую, што ён, як чыноўнік, які не стварыў умоў для развіцця Беларусі. Такім чынам, я паказала стаўленне да яго людзей, не тых, хто з года ў год яго аблізваюць, а простых людзей Рэспублікі Беларусь.

Ён спрабаваў падаць руку мне, але я не ўстала, нават не паглядзела ў яго бок, тады ён руку прыбраў.

Ведаеце, не страшна было. Аднойчы я ў адзіночку стаяла на Кастрычніцкай плошчы з бел-чырвона-белым і паветраным шарыкам, дзе быў перакрэслены партрэт Лукашэнкі. Хтосьці з журналістаў сфатаграфаваў і размясціў у часопісе з выдатнай фразай:

«Улада баіцца тых, хто яе не баіцца, і не любіць тых, хто любіць яе». Усе, хто мяне ведае, да мяне ставяцца з павагай.

Дастаткова цяжка было трапіць на ўчастак Лукашэнкі. Некаторых людзей не зарэгістравалі, майго напарніка выдалілі з участку. Прыехалі з яго працы, сталі палохаць звальненнем.

Са мной была яшчэ дзяўчынка з АГП Марына. Яна таксама не ўстала, калі прыйшоў Лукашэнка. Толькі мы ўдваіх сядзелі.

Большасць назіральнікаў былі фіктыўнымі. Яны добрыя знаёмыя сябраў камісіі, віталіся за руку з людзьмі, якія прыходзілі галасаваць, абдымаліся. Гэта ж асаблівы ўчастак. Там людзі з Драздоў, спартоўцы.

Назіральнікі ўставалі і, калі прыязджаў Віктар Лукашэнка з дзіцем, ён праз паўгадзіны прыехаў пасля бацькі.

Калі Лукашэнка зайшоў у кабінку, то адразу адзін за адным прыйшло 111 чалавек на галасаванне. Іншым часам было нашмат менш.

На ўчастку было 2681 выбаршчык. Паводле нашых падлікаў на галасаванне прыйшло 1368 чалавек, што крыху больш, чым 50%. Афіцыйныя ж лічбы такія, што прагаласавала 2053 чалавекі. А за Лукашэнку афіцыйна прагаласавала 1403 чалавекі, паводле нашых падлікаў, столькі нават не прыйшло галасаваць.

Я займаюся грамадскай дзейнасцю з 1996 года, калі было створана аб\’яднанне «Асацыяцыя шматдзетных бацькоў Савецкага раёна горада Менска». Мы прасоўвалі праект закона аб ільготным крэдытаванні шматдзетных сем\’яў. З 2000 года я актыўна ўдзельнічала ва ўсіх акцыях пратэсту. На Акрэсціна была аднойчы – у 2006 годзе пасля першага дня суду над Аляксандрам Казуліным. Сядзела ў камеры з рыжанькай дзяўчынкай, якая ўжо памерла, Крысцінай Шацікавай.

Усе мае чацвёра дзяцей таксама ўдзельнічаюць у грамадскім жыцці. Былі ў «Зубрах», на Плошчы. Дачка Юлія сёння таксама была назіральнікам», – распавяла Наталля Гарачка.