Статкевіч: Галоўная праблема — спробы «падпісаць» мяне пад «прашэннем»

Палітвязень Мікола Статкевіч напісаў ліст гісторыку Анатолю Сідарэвічу.

Былы кандыдат на пасаду прэзідэнта патлумачыў, чаму не адказваў на два атрыманыя ў жніўні і верасні лісты.

Як вядома, на 12 жніўня прыпадае дзень нараджэння Міколы Статкевіча. І ў адным са сваіх лістоў, напісаных у сярэдзіне жніўня, ён паведамляў, як людзі на зоне віншавалі яго з гэтай датай.

Ліст быў канфіскаваны і зачытаны пры асуджаных, а ўвесь атрад, у якім ён працуе, — пакараны.

Пасля гэтага здарэння Мікола Статкевіч, каб не падстаўляць людзей, да сярэдзіны кастрычніка не пісаў лістоў.

Паколькі ў зняволенні час на пісанне лістоў з’яўляецца або ўвечары пасля працы, або ў нядзелю (адзіны выхадны), многія карэспандэнты былога кандыдата на пасаду прэзідэнта яшчэ не атрымалі ад яго адказу. Нават калі адказы пісаць на частку лістоў, трэба шмат часу.

Для пачатку Мікола Статкевіч вырашыў напісаць не менш як шасцідзесяці адрасатам.

Змест сваіх лістоў ён вырашыў не «фільтраваць», г. зн. не паддаваць іх самацэнзуры.

Мікола Статкевіч вельмі смуткуе з прычыны сыходу людзей, якіх ён ведаў і паважаў: Міколы Бірукова, Віталя Сіліцкага, Святланы Навумавай, Віталя Скалабана…

Вязень ведае пра салідарнасць з ім Сацыялістычнага Інтэрнацыяналу, асабліва Сацыял-дэмакратычнай партыі Нямеччыны. Са свайго боку, ён перадае прывітанне калегам па сацыял-дэмакратыі.

Жыццё ў калоніі нагадвае жыццё ў сумнавядомых бальшавіцкіх «трударміях», а праца, якую вязень змушаны рабіць, — траўманебяспечная. І вытворчыя траўмы на зоне — не рэдкасць. Як вядома, траўма рукі не абмінула і Міколу Статкевіча. Цяпер з яго рукою «ўсё амаль нармальна».

Лісты да палітвязня Міколы Статкевіча ў асноўным даходзяць.

Пра тыя ж лісты, якія да яго не дайшлі, ён даведваецца тады, калі ягоныя карэспандэнты, не атрымаўшы адказу, пішуць скаргі ў пракуратуру.

Так зрабіў, у прыватнасці, пазбаўлены працы па палітычных матывах былы дырэктар базавай школы ў Гарадоцкім раёне сацыял-дэмакрат Леанід Гаравы.

Галоўная ж праблема, — піша Мікола Статкевіч, — гэта «спроба „падпісаць“ мяне пад „прашэннем“». Таму ён увесь час павінен быць гатовы «да гадасцяў».

І «гадасці» раз-пораз здараюцца.

Наша Ніва