Вытрымка з інтэрв’ю былога палітзняволенага Зміцера Казлова (блогер “Шэры Кот”) украінскаму выданню “Аргумент”:

“Каму з апазіцыйных лідараў вы давяраеце?

— Перш за ўсё Мікалаю Статкевічу — ён даказаў прынцыповасць, калі адмовіўся ад дэпартацыі”.

Поўнае інтэрв’ю на ўкраінскай мове можна прачытаць па спасылцы.

‼️Шэсць гадоў таму пачаліся масавыя пратэсты супраць інтэграцыі з расеяй.

⬜️⬜️⬜️🟥🟥🟥⬜️⬜️⬜️

#гісторыябеларусі
#інтэграцыя
#беларусь
#маладыфронт
#еўрапейскаябеларусь
#БХД
#Севярынец
#партыябнф
#народнаяграмада

Сёння на плошчы Кудзірка ў Вільні партыя Мікалая Статкевіча Народная Грамада прыняла ўдзел у традыцыйнай акцыі прысвечанай падтрымцы вязняў сумлення ў Беларусі. Нашая дзяржава, Рэспубліка Беларусь, зазнала некалькі дзесяцігоддзяў гібрыднай інтэрвенцыі імперыялістычнай Расеі, а з лютага 2022 знаходзіцца пад гібрыднай акупацыяй варожай РФ.

Але, на наш погляд, трэба казаць аб беларускіх вязнях лукашысцка-расейскіх канцлагераў рэгулярна і паўсюль дзе б не быў на эміграцыі беларус. Гэта маральны абавязак усёй нашай дыяспары.

А для партыі Народная Грамада гэты абавязак рэгулярны. Народная Грамада адна са стваральніц у Сойме Літвы Беларускай Нацыянальнай Кааліцыі чые маральныя лідары Мікалай Статкевіч і Павел Севярынец.

Ужо многія месяцы ў Вільні з палітычных беларускіх партый на штонядзельных акцыях на Кудзірка прысутнічае толькі Народная Грамада.
Прыйшла партыя Мікалая Статкевіча і сёння.
Бо гэта наш маральны абавязак.
Бо хто калі не мы.

Жыве Беларусь!

Падвядзенне вынікаў 2025 і планы на наступны год.

Узаемаразуменне з дэпутатам Еўрапейскага Парламента Віцянісам Андрукайцісам амаль поўнае.

10 снежня 1948 года свет атрымаў адзін з найважнейшых дакументаў у гісторыі — Усеагульную дэкларацыю правоў чалавека. Яна стала асновай разумення таго, што кожны чалавек мае права на жыццё, свабоду, бяспеку і справядлівасць, незалежна ад мовы, нацыянальнасці, рэлігіі ці перакананняў. Гэта не прывілей, а непарушная норма.

Гэты дзень — нагода не толькі ўспомніць пра каштоўнасць правоў чалавека, але і паглядзець, як яны рэальна выконваюцца. У Беларусі рэжым Лукашэнкі сістэматычна і цынічна парушае гэтыя прынцыпы. У 2020 годзе ўвесь свет убачыў маштаб гвалту, катаванняў, незаконных затрыманняў і ціску на мірных грамадзян.

Але рэпрэсіі не скончыліся. Яны сталі будзённасцю. Штодзённа парушаюцца правы палітвязняў — права на жыццё, на медыцынскую дапамогу, на справядлівую працу, на свабоду… Людзі ізаляваныя ад адвакатаў, сем’яў, дактароў, яны выконваюць рабскую працу, а пасля вызвалення іх проста выкідваюць з краіны.

Дзень правоў чалавека — гэта не свята. Гэта напамін пра тое, што і дагэтуль ёсць краіны, дзе правы чалавека парушаюцца. Пра тое, што маўчанне — гэта згода, бо пакуль мы маўчым, гэтыя парушэнні нябачныя. І пра тое, што Беларусь абавязкова вернецца да павагі чалавека, годнасці і свабоды.

🔹 камандзір батальёна "Волат ",
Іван Марчук " Брэст", які гераічна загінуў у баях за Ўкраіну ў 2022-м годзе.
Пра такзваны офіс Ціханоўскай і яе чальцоў.

Слава героям!
⚪️🔴⚪️

#гісторыябеларусі
#Брэст
#батальёнволат
#україна
#беларусь
#беларусынавайне

Вызваленне палітвязняў у Беларусі стала вынікам двухдзённых перамоў паміж Аляксандрам Лукашэнкам і спецпасланнікам Дональда Трампа Джонам Коўлам. Паводле агучанай інфармацыі, бакі дасягнулі ўзаемных дамоўленасцяў: Злучаныя Штаты абвясцілі пра зняцце санкцый з беларускай калійнай галіны, а беларускі бок — пра вызваленне людзей, зняволеных па палітычных матывах.

На волю выйшлі вядомыя грамадскія дзеячы і актывісты: Алесь Бяляцкі, Аляксандр Фядута, Алена Гнаўк, Павел Севярынец, Марына Золатава і іншыя. Для многіх сем’яў і ўсёй грамадзянскай супольнасці гэтая навіна стала доўгачаканым глытком паветра пасля гадоў ціску і несправядлівасці.

Гэта падзея паказвае, наколькі лёс людзей у Беларусі застаецца прадметам палітычнага гандлю, і разам з тым — наколькі важнай застаецца міжнародная ўвага і ціск. Імёны вызваленых — напамін пра цану, якую плацяць за права быць вольнымі і казаць праўду.

Аднак разам з радасцю нельга забываць і пра іншае. У беларускіх турмах па-ранейшаму застаюцца сотні актывістаў, журналістаў і грамадзянскіх дзеячаў, пра лёсы многіх з якіх мы не маем ніякай інфармацыі. Сярод іх — і Мікалай Статкевіч, пра якога доўгі час няма вестак. Іх жыццё і свабода не менш важныя. І яны таксама павінны выйсці на свабоду.

Сёння сапраўды светлы дзень. Гэта радасць ад навіны пра вызваленне беларускіх палітвязняў. Людзі, якія былі пазбаўленыя волі за свае перакананні, словы і сумленнасць, нарэшце выходзяць на волю.
Гэта вялікая радасць для іх сем’яў і блізкіх, для ўсіх нас, хто чакаў, верыў і не здаваўся. Гэта момант, які нагадвае нам пра салідарнасць і чалавечую годнасць, а таксама пра тое, што нават пасля доўгай цемры магчымы свет.
Гэта крок да справядлівасці, гаення і надзеі для кожнага вызваленага і для ўсёй Беларусі.
На жаль, пакуль няма такой радаснай навіны пра Мікалая Статкевіча. Але мы не губляем надзеі і працягваем рабіць усё магчымае, каб і ён апынуўся на волі.
Жыве Беларусь!